Celem hipoterapii nie jest nauka jazdy konnej, ale oddziaływanie za pośrednictwem chodu konia na centralny system nerwowy, zmysły i stan emocjonalny pacjenta. Ruch konia wywołuje powtarzające się rytmiczne ruchy bioder i tułowia jeźdźca. Wpływają one na utrwalenie prawidłowej postawy pacjenta, co w efekcie prowadzi do kształtowania stabilnej, skorygowanej postawy, dzięki której możliwe jest wykonywanie przez niego wielu czynności funkcjonalnych.
W hipoterapii korzysta się głównie z jazdy stępem. Ruchy ciała jeźdźca siedzącego na koniu idącym stępem są bardzo zbliżone do ruchów ciała idącego człowieka. Barki, kręgosłup i miednica poruszają się tak jak podczas chodu. Ten terapeutyczny ruch ma wręcz unikalne znaczenie dla osób nie chodzących lub poruszających się według nieprawidłowego wzorca, ponieważ po raz pierwszy w życiu mają one szansę odczucia prawidłowego chodu.
Koń wyzwala emocje. Od początkowego strachu po miłość. Uczy wrażliwości i opiekuńczości, ale także stanowczości oraz umiejętności podejmowania szybkich decyzji. Ma ogromny wpływ na psychikę człowieka; motywuje do działania, uczy i daje chęci do zmagania się z przeciwnościami losu.
Tekst pochodzi ze strony Fundacji "Mogę więcej"